Gelendost eski Belediye Başkanı Mehmet Sezgin, yerel seçimlerde rakibi Mustafa Özmen’in yolsuzluk suçlamasıyla 23 yıl hapis cezası almasının ardından dikkat çekici paylaşım yaptı. Sezgin, seçmimlerde kendisine yeter diyenlere “Bugün alnım ak, elim temiz, vicdanım rahat. Ama bazıları hem dünyasını hem ahiretini sattı” mesajı gönderdi.
Sezgin, yaptığı paylaşımda şu ifadelere yer verdi
Üç dönem boyunca Gelendost’a hizmet ettim. Bir taş koyarken Allah rızasını düşündüm, bir karar alırken kul hakkını gözetmeye çalıştım. Emanet bildim bu makamı, mal bildim bu toprağı, helal bildim her lokmayı. Ama bir gün geldi, birileri çıktı,“Yetiversin artık” dedi.“Değişsin” dediniz… Değişti evet, ama hayırla mı? İşte onu bugün herkes görüyor. O gün sandıkta “yeter” dediğiniz adam, bugün zimmetten, rüşvetten, irtikaptan 23 yıl hapis cezası aldı. Demek ki mesele hizmet değilmiş, menfaatmiş. Demek ki değişim dedikleri, rızadan değil, çıkar hesabındanmış. Yetmedi…O “yeni düzen” diye pazarlanan kişi, halkın gözünü boyamak için yalandan pankartlar astı. “Belediyenin borcu 100 milyon TL!” diye korku saldı. Oysa kasada hesap ortadaydı; borç belliydi, harcama belliydi. Ama yalanın gücü kısa, kul hakkının bedeli ağırdır. Bugün hem yalanı hem de kul hakkını ödemekle meşgul.
Ben sustum, çünkü bilirim; kul susar, Allah konuşur. Ben razı oldum, çünkü bilirim; rızkı veren Allah’tır, makamı da alan O’dur. Ama bir de şu vardır: Kul hakkı kolay affedilmez. Benim değil, bu memleketin hakkını yediler. Yetimin, dulun, işçinin alın terini kirlettiler. Şimdi adalet tecelli etti, terazinin kefesi yerini buldu. O gün “yetiversin” diyenler… Bugün vicdanınız rahat mı? O “yeni” dedikleriniz kasayı boşaltırken, siz neredeydiniz? Bir belediye sadece bina değildir, emanettir. Emanet, ehline verilmezse fitne çıkar — işte gördünüz.
Kur’an’da da der: “Emanetleri ehline verin.” (Nisa Suresi 58. ayet) Ama siz emaneti ehline değil, sözü tatlı olana verdiniz.Ben görevdeyken kimsenin lokmasına göz dikmedim, bir yetimin duasını almadan başımı yastığa koymadım. Bugün alnım ak, elim temiz, vicdanım rahat. Ama bazıları hem dünyasını hem ahiretini sattı. Unutmayın: Mahkeme bitti sanılır, ama asıl mahkeme daha kurulmadı.O mahkemenin hakimi kul değil, Allah’tır. Ben bu millete küsmem. Çünkü bilirim; hata insana mahsustur, ama ders almak imana. Artık ders alınmıştır. Kim doğru, kim yamuk belli olmuşturŞimdi yine aynı sözü size iade ediyorum: “Yetiversin artık…” Ama bu kez başka manada: Yetsin artık bu gaflet, bu aldanış, bu dünyalık sevdası!Yetsin artık helalin unutulması, haramın meşru gösterilmesi! Yetsin artık gözün mala, kulağın yalana kayması! Ve yetsin artık yalan pankartlarla halkı korkutmaya çalışanlara.!Benim davam şahsi değil, vicdani.Benim arzum koltuk değil, hakkın yerini bulması. Çünkü ben inanırım ki,Allah geç de olsa adaletini tecelli ettirir. Bugün görünen sadece bir başlangıçtır. Asıl hesap, “Mahkeme-i Kübra”dadır”
